دم را غنیمت بدانیم

طبع من این نکته چه پاکیزه گفت

حیف بود خوردن افسوس مفت


مردم این ملک ز که تا به مه

هیچ ندانند جز احسنت و زه


هر کسی اندر غم جان خودست

فارغ از اندیشه نیک و بدست


بعد که مردم همه یادم کنند

رحمت وافر به نهادم کنند


آنچه پس از مرگ برایم کنند

کاش کمی حین بقایم کنند

ایرج میرزا